Παράσιτα - Αυτό είναι το όνομα μιας από τις πιο κοινές ομάδες μολυσματικών ασθενειών. Σήμερα περίπου 300 παράσιτα είναι γνωστά που δημιουργούν κίνδυνο για τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου ενός θανατηφόρου. Στην επικράτεια της ευρωπαϊκής ηπείρου, αυτά είναι μόνο μερικές δωδεκάδες παράσιτα (ιατρικό όνομα - Helminthia, Helminthic εισβολή).
Τα περισσότερα παράσιτα που σχετίζονται με τους ανθρώπους είναι κοινά σε χώρες με τροπικό και υποτροπικό κλίμα, καθώς και σε χαμηλό επίπεδο κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης και υγιεινής κουλτούρας.
Ποια είναι τα επικίνδυνα παράσιτα;

Τα παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα μπορούν να επηρεάσουν σχεδόν οποιοδήποτε σύστημα οργάνων. Ο βαθμός βλάβης εξαρτάται από τον τύπο του Helminther, τη διάρκεια της νόσου, την αρχική κατάσταση της υγείας. Όσο νωρίτερα η διάγνωση μιας συγκεκριμένης ελμινθικής εισβολής καθορίζεται, τόσο περισσότερες πιθανότητες να απαλλαγούμε γρήγορα από τα παράσιτα. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να διαγνώσουμε την κατάσταση της εισβολής με παράσιτα εγκαίρως και να διεξάγονται όλα τα στάδια θεραπείας.
Σχεδόν κάθε παραλλαγή της ελμινθίας, ειδικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, βλάπτει το ανθρώπινο σώμα σημαντική ζημιά. Η εισβολή του Hlybon είναι ο λόγος για την καθυστέρηση στην ανάπτυξη ψυχοκρυσιονίου σε παιδιά όλων των ηλικιών και μειώνει σημαντικά την απόδοση και τα αποθέματα ζωής σε ενήλικες.
Ανεξάρτητα από την ηλικία ενός ατόμου, η ελμινθική εισβολή συμβάλλει στην αλλεργία, μειώνει την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να αντιστέκεται σε μολυσματικές και άλλες ασθένειες, εκτός από την αποτελεσματικότητα της συνεχιζόμενης προφύλαξης εμβολίου.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο καθαρισμός του σώματος των παρασίτων είναι αυθόρμητα, στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό απαιτείται σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο σχήμα.
Τι είναι τα παράσιτα

Τα παράσιτα (είναι επίσης σκουλήκια ή σκουλήκια) είναι μια εκτεταμένη ομάδα πολύπλοκων οργανισμών με πολλαπλά κύτταρα, σε διαφορετικές συνθήκες σε μια ενεργή κατάσταση. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι η δυνατότητα να υπάρχει μέσα σε έναν άλλο ζωντανό οργανισμό (άτομο ή ζώο), ο οποίος ονομάζεται "εισβολή".
Διάφοροι τύποι παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα είναι σήμερα γνωστοί. Η πιο συνηθισμένη ταξινόμηση των παρασίτων ανάλογα με την εξωτερική τους δομή και τα χαρακτηριστικά του κύκλου ζωής.
Λαμβάνοντας υπόψη τα βιολογικά χαρακτηριστικά, όλα τα παράσιτα χωρίζονται σε 3 μεγάλες κατηγορίες:
- Στρογγυλά σκουλήκια (είναι επίσης νηματώδη), για παράδειγμα Trichinella, Ankylostoma, Pin, Ascaris.
- Tapeworms (είναι επίσης cestodes), για παράδειγμα Alveococcus, Echinococcus, ευρεία μπάντα, bullish κλινική tapen, χοιρινό και νάνος?
- Super (είναι επίσης tremontodes), για παράδειγμα Opistrch, Fasciol, Clonorch.
Επιπλέον, όπως και πολλές άλλες ασθένειες, οι παρασιτικές ασθένειες διαφέρουν:
- Από βαρύ?
- από το κορυφαίο σύνδρομο, δηλαδή, ποιο σύστημα οργάνων είναι κατεστραμμένο σε μεγαλύτερο βαθμό.
- μέσω της παρουσίας και της φύσης των επιπλοκών.
- Λόγω του πιθανού αποτελέσματος της νόσου.
Χαρακτηριστικά παρασίτων
Φάση ανάπτυξης
Οι παρασιτικές ασθένειες χαρακτηρίζονται από ορισμένες διαφορές που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά των παρασίτων και τον κύκλο ζωής τους.
Ο αριθμός των ενηλίκων των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα δεν αυξάνεται, υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει νέα λοίμωξη. Για να εφαρμόσει τον κύκλο ζωής, τα περισσότερα παράσιτα χρειάζονται μια αλλαγή στο βιότοπο (ζωικό σώμα, έδαφος κ.λπ.).
Τα επίπεδα ανάπτυξης είναι χαρακτηριστικά για κάθε παράσιτο. Κατά τη διάρκεια ολόκληρου του κύκλου ζωής, ο Helminth πραγματοποιεί μια σειρά από σταθερά μεταβαλλόμενα στάδια ανάπτυξης της ανάπτυξης. Κατά κανόνα, το παράσιτο μετατρέπεται σε προνύμφη και περαιτέρω σε ενήλικα άτομο. Η αντίστροφη ανάπτυξη δεν συμβαίνει, το αυγό δεν μπορεί να μεταβεί αμέσως στο στάδιο ενός ενήλικα.
Το παράσιτο διεισδύει στο ανθρώπινο σώμα σε ένα στάδιο του κύκλου ζωής του και πηγαίνει έξω σε άλλο. Αυτή τη στιγμή συνδέεται η μη θεραπεία των πρακτικών προσώπων ανθρώπινων παρασιτικών ασθενειών. Αυτό σημαίνει ότι είναι αδύνατο να έχουμε ένα μεγάλο μέρος των παρασιτικών ασθενειών που έχουν μολυνθεί σε άμεση επαφή με ένα μολυσμένο άτομο.
Πιθανοί τρόποι διείσδυσης στο ανθρώπινο σώμα
Σε πολλούς τύπους παρασίτων, ένα άτομο μπορεί να συναντηθεί οπουδήποτε - δεν είναι ορατά στο απλό μάτι. Οι παρακάτω επιλογές είναι πιθανότερο:
- η προφορική διαδρομή, δηλαδή με μη συμμόρφωση με την προσωπική υγιεινή, τη χρήση βρώμικων ή θερμικά μη επεξεργασμένων προϊόντων.
- Η διαδερμική διαδρομή, δηλαδή οι προνύμφες ή οι ενήλικες των παρασίτων, διεισδύουν στο ανθρώπινο σώμα λόγω βλάβης στο δέρμα όταν έρχονται σε επαφή με νερό ή έδαφος, με τη συμμετοχή εντόμων που είναι ευαίσθητα στο αίμα.
Τα περισσότερα παράσιτα που επηρεάζουν το ανθρώπινο σώμα ζουν μόνο στο στάδιο των ενηλίκων, κυρίως στην πεπτική οδό. Αυτά είναι τα κολλημένα εντερικά παράσιτα (Helminthen). Με τη σειρά τους χωρίζονται σε δύο ομάδες σύμφωνα με μερικά χαρακτηριστικά.
Τα εντερικά παράσιτα της πρώτης ομάδας εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα με τη μορφή ενός αυγού. Στην πεπτική οδό, μετατρέπονται σε ενήλικα άτομο. Οι κινήσεις τέτοιων παρασίτων (Pinworms, μια ευρεία κορδέλα, σκουλήκι χοιρινού κρέατος και ταύρων) περιορίζονται μόνο από διάφορα τμήματα του πεπτικού σωλήνα.
Οι εκπρόσωποι της δεύτερης ομάδας (προνύμφες ή αυγό) πραγματοποιούν μια σημαντικά μεγαλύτερη και πολύπλοκη μετανάστευση σύμφωνα με διάφορους ιστούς και όργανα του ανθρώπινου σώματος. Μόνο τότε υπάρχει ένα ενήλικο άτομο του μορφωμένου παρασίτου. Είναι σαφές ότι τα συμπτώματα τέτοιων παρασιτικών ασθενειών είναι πολύ πιο διαφορετικά, καθώς η διαδικασία μετανάστευσης συνδέεται με σημαντικές αλλαγές στο σώμα.
Τα παράσιτα που βρίσκονται στο στάδιο ενός ενήλικα ή των προνυμφών έξω από την πεπτική οδό αναφέρονται ως ιστός. Εάν υπάρχει μόνο ένα παράσιτο στο ανθρώπινο σώμα στο γήπεδο των προνυμφών, τότε ένα άτομο είναι ένα οικολογικό αδιέξοδο γι 'αυτόν που ο Helmin δεν μπορεί να φύγει.
Χαρακτηριστικά του κύκλου ζωής των παρασίτων
Προκειμένου να γνωρίζετε πώς να απαλλαγείτε από τα παράσιτα στο σώμα, είναι απαραίτητο να παρουσιάσετε τον κύκλο ζωής σας εν γένει. Αυτή η γνώση βοηθά επίσης στην πρόληψη των παρασίτων να διεισδύουν στο ανθρώπινο σώμα.
Σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του κύκλου ζωής, όλα τα παράσιτα χωρίζονται σε:
- Geo Parasites;
- μολυσματικό helminther;
- Οργανική ελμινθίαση.
Προκειμένου να εφαρμοστεί ο κύκλος ζωής των Geo Parasites (Vlasov, ένα μη -core), είναι απαραίτητο τα αυγά να βρίσκονται στο έδαφος για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Στο μέλλον, με άμεση επαφή με βρώμικο έδαφος, διεισδύουν τα παράσιτα που δεν έχουν πλυθεί επαρκώς πλυμένα λαχανικά μέσα από βρώμικα χέρια στο ανθρώπινο σώμα.
Στα contagiostal παράσιτα (pinworms, νάνος vibes), όλα τα στάδια ανάπτυξης εμφανίζονται μόνο στο ανθρώπινο σώμα χωρίς να αλλάζουν στο περιβάλλον. Μόνο αυτοί οι τύποι παρασιτικών ασθενειών μεταφέρονται απευθείας από άτομο σε άτομο. Στην παιδική ηλικία ειδικότερα, είναι επίσης δυνατό να γενεά το Reato, δηλαδή σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τους κανόνες και τις δυνατότητες της υγιεινής.
Ο πιο περίπλοκος κύκλος ζωής στην αναφερόμενη βιοελμμίτωση. Μια προϋπόθεση για την εφαρμογή του κύκλου ζωής σας είναι η παρουσία ενός ενδιάμεσου ξενιστή. Ένα άτομο μπορεί είτε να είναι ένα ενδιάμεσο προϊόν είτε ο τελευταίος πλοίαρχος. Για παράδειγμα, ένα άτομο με εχινοκοκκισμό είναι ένας ενδιάμεσος ξενιστής και τα σκυλιά και οι γάτες είναι τελικές. Στην περίπτωση ενός Tusherin επέλεξε, οι εκπρόσωποι των βοοειδών είναι αντίθετα, ένα άτομο και ένα άτομο είναι τελικό.
Συμπτώματα παρασίτων
Τα κλινικά συμπτώματα παρασίτων αφενός καθορίζονται από την επικρατούσα ζημιά σε ένα συγκεκριμένο όργανο. Από την άλλη πλευρά, έχουν γενικά χαρακτηριστικά που μας επιτρέπουν να διακρίνουμε ένα οξύ και χρόνιο στάδιο μιας παρασιτικής νόσου.
Η οξεία φάση μιας παρασιτικής νόσου αντιστοιχεί στο στάδιο της μετανάστευσης των αναπτυσσόμενων ελμινθίων. Εκδηλώνεται σε κλινικά σημάδια όπως αλλεργικές και γενικές τοξικές αντιδράσεις (ασκμερία, σχιστοσωμία, γοητεία, τριχινέλλες).
Το ανοσολογικό συστατικό έχει σημαντικό βάρος στην ανάπτυξη της οξείας φάσης της παρασίτιδας, σχηματίζει ένα ορισμένο στερεότυπο της κλινικής εικόνας και ορισμένες ομοιότητες με άλλες ανοσολογικές αντιδράσεις μη μολυσματικής φύσης - φαρμακευτικά προϊόντα, αλλεργική δερματίτιδα και άλλα.
Η κρυμμένη περίοδος με την περισσότερη παρασύτωση είναι αρκετές εβδομάδες, με μια τεράστια έκδοση μόλυνσης μειώνεται σε 7-10 ημέρες και επεκτείνεται με κακή ένταση.
Τα κύρια συμπτώματα των παρασιτικών ασθενειών είναι τα εξής:
- Αυξημένη θερμοκρασία σώματος - από το υποκείμενο έως το πολύ υψηλό.
- Πόνο στους μύες και τις αρθρώσεις, διαφορετική διάρκεια και ένταση.
- Ο σχηματισμός ενός εξάνθημα σε ολόκληρη την επιφάνεια του δέρματος, διαφορετικό σε μέγεθος και ένταση, συνοδευόμενη από δερματική κνησμό.
- Σημαντικό οίδημα του δέρματος και του υποδόριου ιστού, λιγότερο συχνά - μεμβράνες βλεννογόνου. Το πιο χαρακτηριστικό για την τριχινέλοση που έδωσε στην ασθένεια ένα χαρακτηριστικό δημοφιλές όνομα "πρησμένο".
- Η ανάπτυξη του συνδρόμου των πνευμόνων, δηλαδή του νυχτερινού βήχα, των αστατοειδών καταστάσεων, του σχηματισμού πνευμονίας με περιπλανώμενη εστίαση βλάβης.
- Η ανάπτυξη του κοιλιακού συνδρόμου, το οποίο χαρακτηρίζεται από μέτριο κοιλιακό πόνο, υγρό σκαμνί χωρίς ακαθαρσία βλέννας και αίματος.
- Σε σοβαρές περιπτώσεις, παρατηρείται βλάβη στο κεντρικό νευρικό σύστημα και η καρδιά.
- Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της ελμινθίας είναι οι αλλαγές στο περιφερικό αίμα: προφέρεται λευκοκυττάρωση και σημαντική ηωσινοφιλία (έως και 30-40%).
Στη θεραπεία στο στάδιο της οξείας φάσης των φαρμακευτικών προϊόντων από παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα πιο αποτελεσματικό.
Στο στάδιο της χρόνιας φάσης των παρασιτικών ασθενειών, το επιβλαβές αποτέλεσμα καθορίζεται από τον τύπο του ενήλικου παρασίτου. Η ανεπιθύμητη επίδραση στο ανθρώπινο σώμα συνδέεται:
- μεγαλύτερες τοξικές και λιγότερο αλλεργικές επιδράσεις.
- Μηχανική βλάβη στους ιστούς στη ζώνη παρασιτρισμού (π.χ. ηπαϊκή εχιροκόκωση).
- Η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, η παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών, η ανάπτυξη της αναιμίας και της καχεξίας.
- σοβαρή αναιμία
- αυξημένη ευερεθιστότητα και διέγερση ενός ατόμου ·
- Είναι δυνατόν να ενταχθούν στη δευτεροβάθμια μόλυνση και δυσβολία, το βάρος της πορείας άλλων μολυσματικών και μη μολυσματικών ασθενειών και εγκυμοσύνης.
Η διάρκεια της ύπαρξης μεμονωμένων παρασίτων είναι διαφορετική - από αρκετές ημέρες και εβδομάδες (κόπτες) για πολλά χρόνια. Μετά από μια παρασιτική ασθένεια, είναι δυνατή μια λειτουργία RE επειδή δεν σχηματίζεται ασυλία. Επομένως, ο καθαρισμός του χρόνου από τα παράσιτα δεν προστατεύει από ένα επαναλαμβανόμενο επεισόδιο της νόσου.
Θεραπεία των παρασίτων

Η κλασική φαρμακευτική θεραπεία της παρασίωσης στο παρόν έχει επιτύχει σημαντική επιτυχία. Η εισαγωγή στην κλινική πρακτική των συνδέσεων μεταξύ της βενζιμιδαζόλης και της ιμιδαζόλης κατέστησε δυνατή την επιτυχή αντιμετώπιση πολλών τύπων Helminthia.
Αυτά τα φάρμακα έχουν ένα ευρύ φάσμα έκθεσης, ένα μικρό τοξίδιο με σύντομη θεραπεία όταν οι ενήλικες και τα παιδιά είναι βολικά στη χρήση. Πρέπει να παρατηρηθεί η αντίστοιχη ηλικία της δόσης φαρμάκου.
Πώς να καθαρίσετε το σώμα ενός συγκεκριμένου παρασίτου, ποιο σχήμα θεραπείας να επιλέξει και ποιο φάρμακο αποφασίζεται από τον γιατρό. Δεν συνιστάται να αποφευχθεί η ελμινθία για την προσωπική πρωτοβουλία, επειδή αναπτύσσεται ο εθισμός στα φαρμακευτικά προϊόντα, δηλαδή μείωση της επίδρασής τους.
Παράσιτα καθαρισμού
Στην παρασιτοποίηση, η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες δεν είναι λιγότερο δημοφιλής από τα μέσα της παραδοσιακής ιατρικής. Οι υποστηρικτές των φυσικών οργάνων για παρασιτικές ασθένειες επικεντρώνονται στην ασφάλεια και την καθολικότητα αυτής της θεραπείας. Υπάρχει μια μεγάλη συνταγή για την παραδοσιακή ιατρική με την οποία μπορείτε να τελειώσετε αποτελεσματικά με τα παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα. Οι παρακάτω επιλογές για την εξάλειψη των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα είναι οι πιο γνωστές:
- Κοριάδικο και σπόρους κολοκύθας ως προφυλακτικά και θεραπευτικά δραστικά συστατικά για παράσιτα.
- Το έμβολο του αλκοόλ στο κανάλι σε συνδυασμό με λευκά μανιτάρια.
- ένα αφέψημα πεύκων.
- Βάση των πράσινων καρυδιών.
Όλες οι λαϊκές θεραπείες για τα παράσιτα θα πρέπει να δημιουργούνται σε αρμονία με τη συνταγή και τα καθαρά χέρια. Πριν επιλέξετε μια συγκεκριμένη συνταγή, είναι σημαντικό να διασφαλίσετε ότι ένα άτομο δεν έχει αλλεργία στα συστατικά που αποτελούν μέρος της ιατρικής.
Πώς μπορείτε να προστατεύσετε τον εαυτό σας από τα παράσιτα

Είναι τόσο απλό όσο και δύσκολο ταυτόχρονα. Αρκετοί απλοί κανόνες συμβάλλουν στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου μόλυνσης με παράσιτο:
- Πλύνετε καλά τα χέρια σας.
- τη σωστή συνήθεια να χρησιμοποιείτε μια μόνο σειρά πιάτων.
- Επεξεργαστείτε όλα τα θερμικά κρέατα και τα ψάρια, με προσοχή αποξηραμένα και αλμυρά ψάρια και πληθυσμό κρέατος.
- Αντιμετωπίστε τα λαχανικά και τα φρούτα με βραστό νερό (μετά το πλύσιμο σε τρεχούμενο νερό).
- Πάντα πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι μετά την επικοινωνία με τα ζώα (ακόμη και τα εγχώρια).
Μια μόλυνση παρασίτων σε όλες τις ηλικίες είναι ένα δυσάρεστο πρόβλημα, αλλά η πρώιμη θεραπεία εξαλείφει πλήρως.