Ελμινθοί ή σκουλήκια είναι η γενική ονομασία για τα παρασιτικά σκουλήκια που ζουν στο ανθρώπινο σώμα. Τα περισσότερα από αυτά ζουν στον εντερικό σωλήνα, αλλά μερικά εκτείνονται πέρα από αυτόν. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη μόλυνση με σκουλήκια. Λόγω της ανεπαρκώς ισχυρής ανοσίας που δεν μπορεί να σκοτώσει τα παράσιτα και της μακράς περιόδου λανθάνουσας μόλυνσης, τα σκουλήκια μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη σε ένα παιδί. Αυτό οφείλεται κυρίως σε σοβαρή δηλητηρίαση, αλλεργικές αντιδράσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε βλάβες οργάνων.
Σε αυτό το υλικό θα εξετάσουμε τις κύριες αιτίες των ελμινθικών λοιμώξεων, τους τύπους τους, καθώς και τις μεθόδους θεραπείας τους. Αυτό ισχύει τόσο για την παραδοσιακή όσο και για την παραδοσιακή ιατρική.
Αιτίες μόλυνσης
Πρώτα απ 'όλα, αξίζει να σημειωθεί ότι η προστασία ενός παιδιού από τη μόλυνση με σκουλήκια φαίνεται να είναι σχεδόν αδύνατο έργο. Αυτό ισχύει για τη γεωελμινθίαση και οφείλεται στη μέθοδο μόλυνσης τους. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι τύποι σκουληκιών με διαφορετικούς μηχανισμούς μόλυνσης. Παρακάτω θα μιλήσουμε για τις γεωελμινθίες και άλλα είδη σκουληκιών με περισσότερες λεπτομέρειες.
Τα σκουλήκια αναπτύσσονταιστο έδαφος και στο νερόΣτη συνέχεια διεισδύουν στο ανθρώπινο σώμα και γεννούν εκεί τα αυγά τους. Στη συνέχεια επιστρέφουν στο έδαφος ή στο νερό μαζί με τα περιττώματα και ο κύκλος επαναλαμβάνεται. Υπάρχει πολύ πραγματικός κίνδυνος να μολυνθείτε από γεωέλμινθους όταν τρώτε βρώμικα φρούτα και λαχανικά. Η μόλυνση είναι επίσης δυνατή μέσω βρώμικων χεριών ή μέσω του δέρματος των ποδιών.
μόλυνση μέσωΕπαφή με ζώα- δεν είναι μύθος. Όταν έρθετε σε επαφή, παίζετε και μοιράζεστε δραστηριότητες με ένα ήδη μολυσμένο ζώο, υπάρχει μια μη απατηλή πιθανότητα να μολυνθείτε από σκουλήκια. Τα αυγά τους καταλήγουν στο δέρμα ή στα ρούχα, όπου συνεχίζουν να ωριμάζουν και αργά ή γρήγορα εισέρχονται στο σώμα.
Η μόλυνση με βιοελμίνθωση συμβαίνει λόγωΚατανάλωση ανεπαρκώς επεξεργασμένου κρέατος και προϊόντων ψαριών.Ιδιαίτερα επικίνδυνα είναι τα κακοψημένα κεμπάπ, το φτωχά αλατισμένο λαρδί, το σούσι, το μη επεξεργασμένο γάλα και τα ψάρια που δεν έχουν ψηθεί καλά. Εκτός από τα σκουλήκια, υπάρχει και πιθανότητα εντερικής μόλυνσης κατά την κατανάλωση αυτών των προϊόντων.
μόλυνσημέσω τσιμπήματος εντόμων- εμφανίζεται αρκετά σπάνια, καθώς τα έντομα στις περισσότερες περιπτώσεις βάζουν τις προνύμφες τους κάτω από το δέρμα του θύματος. Ωστόσο, ορισμένα είδη σκουληκιών εξαπλώνονται από έντομα.
Εάν έχετε ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, η μόλυνση από σκουλήκια είναι πολύ λιγότερο πιθανή. Επιπλέον, με την πάροδο του χρόνου, ένα άτομο αναπτύσσει απλώς αντίσταση στα σκουλήκια στο περιβάλλον του. Δεν έχουν χρόνο να εκκολαφθούν ή απλά πεθαίνουν λίγο μετά την εκκόλαψη. Ωστόσο, όταν μετακομίζετε σε μια νέα περιοχή ή όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι εξασθενημένο, η προστασία από τα σκουλήκια μειώνεται.
Τύποι σκουληκιών
Υπάρχουν περίπου 300 είδη σκουληκιών, αλλά 70 είδη είναι κοινά. Αυτοί οι τύποι μπορούν να χωριστούν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:
- Νηματώδεις ή στρογγυλοί σκώληκες.Τα παιδιά μολύνονται συχνότερα με αυτόν τον τύπο σκουληκιών. Αυτό το είδος περιλαμβάνει pinworms, whipworms, trichinella και ασκαρίδες.
- Ταινίες ή κεστώδεις.Η μόλυνση με αυτό το είδος συμβαίνει μέσω κακώς επεξεργασμένου κρέατος. Αυτό το είδος περιλαμβάνει ταινίες, ταινίες και εχινόκοκκους.
- Τρηματώδη ή τυχαία παράσιτα.Τις περισσότερες φορές, τα σκουλήκια αυτού του είδους προκαλούν οπισθορχίαση, περιτονίαση, σχιστοσωμίαση και παραγονιμίαση.
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, τα σκουλήκια παρασιτούν στα έντερα, αλλά τα αυγά τους μπορούν να εξαπλωθούν σε όλο το σώμα μαζί με την κυκλοφορία του αίματος. Ως αποτέλεσμα, τα σκουλήκια μπορούν να πολλαπλασιαστούν στο συκώτι, τη χοληδόχο κύστη, τον μυϊκό ιστό, τους πνεύμονες και ακόμη και τον εγκέφαλο.
Συμπτώματα
Δεδομένου ότι τα σκουλήκια είναι παρασιτικοί οργανισμοί, η μόλυνση με αυτά δεν συμβαίνει αμέσως. Τελικά, ο στόχος του παρασίτου είναι να αποφύγει την προσοχή του οικοδεσπότη για όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτός είναι ο λόγος που τα συμπτώματα εμφανίζονται είτε με πολλαπλές λοιμώξεις είτε μετά από μια μακρά λανθάνουσα περίοδο.
Τυπικά, τα πρώτα συμπτώματα δεν εμφανίζονται παρά μόνο 2-4 εβδομάδες μετά την είσοδο των αυγών του σκουληκιού στο σώμα. Όλα τα συμπτώματα προκαλούνται συνήθως από δηλητηρίαση με απόβλητα της ελμινθίασης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά εάν η ανοσία του παιδιού είναι εξασθενημένη, η μόλυνση με ελμινθίαση μπορεί να εμφανιστεί νωρίτερα.
Κάτω απόΚύρια συμπτώματα των σκουληκιών στα παιδιάμπορεί να διακριθεί:
- Αυξημένη όρεξη χωρίς αύξηση βάρους.
- Αυξημένη σιελόρροια.
- πόνος στο στομάχι, ναυτία και ασταθή κόπρανα.
- ζάλη και πονοκεφάλους?
- Η εμφάνιση αλλεργικών αντιδράσεων.
- διαταραχές ύπνου, φτωχότερος ύπνος και αυξημένη ευερεθιστότητα.
- Αυξημένη τριχόπτωση και σχισμένα νύχια.
- Συχνές φλεγμονώδεις διεργασίες του ρινοφάρυγγα και του ουρογεννητικού συστήματος.
Με παρατεταμένη μόλυνση, παρατηρούνται αναπτυξιακές καθυστερήσεις, δυσλειτουργία εσωτερικών οργάνων και νευρολογικές ανωμαλίες.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μια περίεργη μυρωδιά από το στόμα του παιδιού, ο πόνος στο στομάχι, ο συχνός λόξυγγας και το τρίξιμο των δοντιών τη νύχτα δεν υποδηλώνουν καθόλου μόλυνση από σκουλήκια. Αυτά τα συμπτώματα είναι απλώς ένας μύθος.
Διαγνωστικές λειτουργίες
Δεδομένης της ποικιλίας των συμπτωμάτων μόλυνσης με αυτό το παράσιτο, η ακριβής διάγνωση δεν είναι η πιο εύκολη υπόθεση. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να κάνετε τα εξήςΑνάλυση κοπράνωνγια την παρουσία παρασιτικών φωλιών. Ωστόσο, αυτή δεν είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος. Γεγονός είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις στο σώμα του μεταφορέα μπορεί να υπάρχουν πολλά άτομα του ίδιου φύλου που δεν μπορούν να αναπαραχθούν. Επιπλέον, ορισμένα είδη γεννούν εξαιρετικά σπάνια αυγά, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη σαφή διάγνωση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι εξετάσεις κοπράνων για σκουλήκια πραγματοποιούνται τρεις φορές με μεσοδιάστημα αρκετών ημερών, καθώς είναι απαραίτητο να καταγραφεί ο ακριβής χρόνος αναπαραγωγής των παρασίτων.
Η μόλυνση με το παράσιτο μπορεί επίσης να υποδηλωθεί από υψηλά επίπεδα ηωσινόφιλων σε συνδυασμό με χαμηλή αιμοσφαιρίνηγενική εξέταση αίματος.Για τη διάγνωση χρησιμοποιούνται επίσης απόξεση για εντεροβίαση και εξέταση της κοιλιακής κοιλότητας με υπέρηχο ή ακτινογραφία. Για να διευκρινιστεί η διάγνωση, οι γιατροί μπορούν να καταφύγουν σε βιολογικές αναλύσεις ούρων και κοπράνων καθώς και σε ανοσολογικές εξετάσεις.
Μόλις προσδιοριστεί ο ακριβής τύπος του παρασίτου και η έκταση της βλάβης στο σώμα, μπορεί να ξεκινήσει η θεραπεία.
Μέθοδοι για τη θεραπεία των σκουληκιών στα παιδιά
Φυσικά, η κύρια μέθοδος θεραπείας των ελμινθών είναι η φαρμακευτική αγωγή. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις επιτρέπεται και η χρήση παραδοσιακής ιατρικής. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, οι λαϊκές θεραπείες δεν είναι αρκετά ισχυρές για να αντιμετωπίσουν μέτριες, πόσο μάλλον σοβαρές, λοιμώξεις. Θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία. Φυσικά, η παραδοσιακή ιατρική έχει και μια σειρά από περιορισμούς. Αυτά και άλλα μέσα θα συζητηθούν λεπτομερέστερα παρακάτω.
φαρμακευτική αγωγή
Η φαρμακευτική θεραπεία της λοίμωξης από ελμίνθους στοχεύει στην καταστροφή των σκουληκιών και στη μείωση της ποσότητας των τοξινών που απελευθερώνουν. Κατά τη θεραπεία των σκουληκιών, ειδικά στα παιδιά, η χρήση φαρμάκων ευρέος φάσματος είναι εξαιρετικά ανεπιθύμητη. Γεγονός είναι ότι έχουν πολύ ισχυρό αποτέλεσμα και η χρήση τους, ακόμη και με τη σωστή δοσολογία, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα. Επιπλέον, η λάθος φαρμακευτική αγωγή μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη από τα ίδια τα παράσιτα. Γι' αυτό είναι σημαντικό να γίνει ακριβής διάγνωση και να καθοριστεί από ποια παράσιτα έχει μολυνθεί το παιδί.
Για την απομάκρυνση των τοξινών, χρησιμοποιούνται σύμπλοκα βιταμινών με βιταμίνες Β και C, διαλύματα γλυκόζης και εγχύσεις διαλυμάτων νερού-αλατιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται επίσης αντιισταμινικά και διουρητικά. Και εάν η καρδιά και το συκώτι έχουν υποστεί βλάβη, μπορεί να χρειαστεί ορμονοθεραπεία. Για να ενισχυθεί το αποτέλεσμα, χρησιμοποιούνται συχνά ενζυμικά παρασκευάσματα που βελτιώνουν την πέψη, καθώς και εντεροροφητικά που απομακρύνουν τα απόβλητα των παρασίτων από το σώμα.
Θα βοηθήσουν οι λαϊκές θεραπείες;
Γενικά, οι γιατροί δεν συνιστούν τη χρήση λαϊκών θεραπειών για τη θεραπεία των σκουληκιών. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η επίδραση των λαϊκών θεραπειών συχνά δεν είναι αρκετή για να σκοτώσει εντελώς τα παράσιτα. Αν και οι λαϊκές θεραπείες δεν μπορούν να είναι εναλλακτικές των παραδοσιακών θεραπειών, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Το αντίθετο: Αποτελούν εξαιρετικό συμπλήρωμα στη φαρμακευτική θεραπεία. Οι πιο αποτελεσματικές και ασφαλείς λαϊκές θεραπείες περιλαμβάνουν τα ακόλουθα.
φυτικά έλαιαείναι μια αποτελεσματική μέθοδος καταπολέμησης σχεδόν όλων των τύπων ελμινθών. Τα πιο αποτελεσματικά είναι τα έλαια βερίκοκου, κέδρου και ιπποφαούς. Ωστόσο, μια ασφαλέστερη επιλογή για τα παιδιά θα ήταν ο λιναρόσπορος ή το λάδι κάνναβης. Το λάδι πρέπει να λαμβάνεται σε καθαρή μορφή, ένα κουταλάκι του γλυκού τρεις φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα. Εάν το παιδί σας αρνείται να το φάει, προσθέστε το στον χυλό ή μουλιάστε το ψωμί σε βούτυρο. Η θεραπεία με λάδι διαρκεί μια εβδομάδα, μετά την οποία θα πρέπει να κάνετε ένα διάλειμμα δύο εβδομάδων.
Μια άλλη αποτελεσματική θεραπεία για τα ελμίνθια είναιΣπόροι κολοκύθας. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην παρουσία της κουκουρβιτίνης, ενός σπάνιου αμινοξέος που σκοτώνει τα σκουλήκια. Οι σπόροι κολοκύθας μπορούν να καταναλωθούν είτε ωμοί είτε μεταποιημένοι σε γάλα. Σε ακατέργαστη μορφή καταναλώνονται σε 120 γραμμάρια για παιδιά ηλικίας τριών έως επτά ετών, σε 200 γραμμάρια για παιδιά ηλικίας επτά έως έντεκα ετών και σε 300 γραμμάρια για παιδιά κάτω των δεκατριών ετών. Το γάλα από σπόρους μπορεί να παρασκευαστεί περνώντας 200 γραμμάρια σπόρων από έναν μύλο κρέατος, ρίχνοντας δύο ποτήρια βραστό νερό πάνω τους και αφήνοντας το ποτό να παρασκευαστεί σε λουτρό νερού για ένα τέταρτο της ώρας. Στη συνέχεια, φιλτράρουμε τον ζωμό και ταΐζουμε το παιδί με αυτόν πριν από τα γεύματα όλη την ημέρα.
ΣκόρδοΕίναι επίσης μια κοινή θεραπεία για την ελμινθίαση. Συχνά χρησιμοποιείται για την πρόληψη λοιμώξεων που προκαλούνται από παράσιτα και επίσης ως επικουρικό στην εντεροβίαση και την ασκαρίαση. Χρησιμοποιείται ως εξής: Ψιλοκόβουμε δύο σκελίδες σκόρδο και τις περιχύνουμε με ένα ποτήρι γάλα. Το ποτό που προκύπτει πίνεται σε ένα τέταρτο ποτήρι δύο φορές την ημέρα για τέσσερις ημέρες.
Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται συχνά για θεραπευτικούς σκοπούςΚλύσματαμε αφέψημα βοτάνων. Αυτό γίνεται για να ξεπλυθούν τα παράσιτα από τον εντερικό αυλό. Αφεψήματα αψιθιάς, χαμομηλιού και άλλων βοτάνων είναι κατάλληλα για αυτούς τους σκοπούς. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα κλύσμα γάλακτος-σκόρδου, η συνταγή του οποίου δίνεται παραπάνω. Όταν χρησιμοποιείτε κλύσμα, είναι σημαντικό η θερμοκρασία του να μην είναι χαμηλότερη από τη θερμοκρασία δωματίου και ο όγκος του να μην υπερβαίνει τα 100 χιλιοστόλιτρα. Είναι επίσης σημαντικό να αυξήσετε την πρόσληψη υγρών με τη μορφή μεταλλικού νερού ή χυμού φρούτων.
Μέθοδος φραγμούΣυνήθως χρησιμοποιείται για την ελμινθίαση που προκαλείται από σκουλήκια καρφίτσας. Η ουσία του είναι να μπλοκάρει τον αυλό του παχέος εντέρου με ειδικά ταμπόν βρεγμένα με φυτικό λάδι ή βαζελίνη. Αυτό γίνεται έτσι ώστε τα ενήλικα σκουλήκια να μην μεταναστεύουν στην επιφάνεια του πρωκτού και να συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται. Ο πρωκτικός πόρος του παιδιού αποφράσσεται με ταμπόν για ένα μήνα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή η μέθοδος δεν είναι αποτελεσματική σε εξωεντερικές μορφές ελμινθίασης ή σε σοβαρή εντεροβίαση.
Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε από τις παραπάνω μεθόδους, θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε τον παιδίατρό σας και να λαμβάνετε την έγκρισή του.
Εκτός από παράγοντες που στοχεύουν άμεσα στην καταπολέμηση των παρασίτων, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν βοηθήματα. Οποιεσδήποτε συνταγές που βοηθούν στη βελτίωση της πέψης και στην απομάκρυνση των τοξινών από το σώμα θα κάνουν. Θετική επίδραση έχουν και ουσίες με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες Β και C. Πριν από τη χρήση θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
Πρόληψη της ελμινθίασης στα παιδιά
Όπως έχουμε ήδη ανακαλύψει, στις περισσότερες περιπτώσεις η μόλυνση από σκουλήκι εμφανίζεται μέσω της περιοχής του στόματος. Επομένως, η πρόληψη της παρασιτικής μόλυνσης περιλαμβάνει πρώτα και κύριαΣυμμόρφωση με τους κανονισμούς προσωπικής υγιεινής. Επιπλέον, θα πρέπει να πλένετε καλά τα λαχανικά και τα φρούτα πριν τα φάτε και να βεβαιωθείτε ότι τα ψάρια, το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα έχουν υποστεί επαρκή θερμική επεξεργασία. Εάν έχετε κατοικίδια, θα πρέπει να κάνετε προληπτική ανθελμινθική θεραπεία. Τέλος, κρατήστε το σπίτι σας καθαρό.
Επιπλέον, υπάρχει η άποψη ότι για την πρόληψη της ελμινθίασης, θα πρέπει κανείς να παίρνει τακτικά ανθελμινθικά. Αυτή η άποψη είναι πολύ αμφιλεγόμενη στον ιατρικό τομέα. Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι η προφυλακτική χρήση τέτοιων φαρμάκων δεν αποτελεί εγγύηση επαναμόλυνσης και επιβαρύνει επιπλέον τον οργανισμό. Αυτή η ομάδα γιατρών υποστηρίζει ότι η βασική υγιεινή αρκεί για να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης. Η δεύτερη ομάδα γιατρών πιστεύει ότι, δεδομένης της παραμέλησης των κανόνων υγιεινής από τα παιδιά, είναι απλά αδύνατο να γίνει χωρίς την προφυλακτική χρήση τέτοιων φαρμάκων. Το πρόβλημα της πρόληψης γίνεται ακόμη πιο επείγον εάν το παιδί βρίσκεται σε συνεχή επαφή με ζώα που επισκέπτονται το δρόμο.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μόνο εσείς μπορείτε να αποφασίσετε αν αξίζει να χρησιμοποιείτε φάρμακα κατά των σκουληκιών για πρόληψη. Ωστόσο, αξίζει να εξεταστεί εάν:
- Προγραμματίστε ένα ταξίδι στις νότιες χώρες.
- Το παιδί πηγαίνει στο νηπιαγωγείο.
- Στο σπίτι υπάρχουν ζώα που επισκέπτονται το δρόμο.
- Τα παιδιά παίζουν στην άμμο ή έχουν συχνή επαφή με το έδαφος.
- Τα παιδιά περνούν πολύ χρόνο στη φύση.